Budowniczowie Arki

 

O tej porze roku morderstwa to normalka,

choć słońca ani widu. W weekendy robi się gorąco.

Jakoś żyjemy w tej powodzi, pijemy, tańczymy i wydajemy kasę

zgodnie z łomoczącym rytmem, łup-łup, łup-łup.

Czarne auta węszą na przedmieściach,

przecinają drogi rwące jak rzeki, w środku po cztery, pięć osób,

wszyscy ogoleni, śmiercionośni, jeden silniejszy od drugiego,

mięśnie falują, prężą się klaty.

Każdy dom jest arką, gdzie dzieciaki

parami dają sobie w żyłę

z tej samej lśniącej łyżeczki.

Noego i jego żony już dawno nie ma.

Deszcz nadal pada.

O tej porze roku morderstwa to normalka.

 

(z tomu The Ark Builders)