weź ostry
kamień i rozetnij
policzek
trzy centymetry
w prawo
od prawego kącika
ust

pracuj z czułością

ta szczelina
w skórze pochłonie
twoją przeszłość
spakowaną
w dwa
pudła

podpal te pudła

nie wzdrygaj się że
pięćset trzy
dni spędzone w miejscu
które miało stać się domem
zmienią się w sypkie
kopce popiołu

zbierz te popioły

wetrzyj ich ciepłą szarość
w rozcięty policzek
niech zetlałe
wspomnienia rozpalą
niewielką infekcję

poczekaj aż tkanka się zagoi

wkrótce dom z przeszłości
którego ledwo udało ci się uniknąć
stanie się wypukłą blizną
na twojej przyszłej skórze

[UWAGA: żeby pisać o jakimś miejscu… Ágnes Lehóczky]