About the book / O książce:

Once we were Desperate for a Dog, but now she’s got FIVE puppies! When Button, Lady, Nipper, Noddy and Bruiser are born, everyone knows there’s going to be trouble. Dad is adamant that the family are not going to keep ANY of the puppies. Certainly not. Out of the question. Absolutely no… no… no… no… NO! Naturally enough, the girls have other ideas and are keeping their fingers well and truly crossed. This is Rose Impey’s fourth compelling Jets title about the two dog-crazy sisters and their canine shenanigans.

Dzień, w którym Alfa urodziła szczeniaczki, należał do najszczęśliwszych w moim życiu. Tato powiedział, że nie będziemy mogli zatrzymać żadnego z nich, ale ja i moja siostra tylko się uśmiechnęłyśmy i cały czas trzymałyśmy kciuki.

Excerpt / Fragment:

Piesków było pięć: Guzik, Dama, Szczypek, Chrapek i Urwis. Tato uważał, że nie możemy nadawać im prawdziwych imion.

Według niego ich przyszli właściciele nazwą je sobie sami.

– Przecież nie możemy zwracać się do nich: „numerze jeden”

 albo „numerze dwa” – powiedziała na to moja siostra.

– Masz rację – poprała ją mama. – To niezbyt miłe. Nie można też wołać na nich: „szary” albo „łaciaty”, bo aż trzy są szare, a dwa w łaty.

Trzeba było jakoś je ponazywać, żeby było wiadomo, który jest który.

Zresztą tato sam zaczął, wołając na jednego z nich: Urwis.

Z Urwisa był niezły łobuziak. W kółko pakował się w tarapaty i trzeba było spieszyć mu na ratunek. Wiedziałyśmy dobrze, że tato właśnie tego lubi najbardziej, chociaż udawał, że piesek wcale go nie interesuje. Nie dałyśmy się jednak zwieść.